Gesteunde onderzoeken
Lees hier meer over onze succesvolle, ondersteunde onderzoeken van de afgelopen jaren.
1. Targeting pancreatic ductal adenocarcinoma and glioblastoma with oxidative stress-mediated treatment strategies.
“Immunotherapie is volop aan een opmars bezig in de kliniek als nieuwe kankerbehandeling. Met deze therapie wordt onze natuurlijke verdediging tegen kanker, het immuun- of afweersysteem, versterkt om ontsnappende kankercellen toch te kunnen herkennen en te doden. In oktober 2018 ging de Nobelprijs Geneeskunde naar twee grondleggers van immunotherapie, die de basis legden om met medicijnen twee remmen van het immuunsysteem uit te schakelen om zo het immuunsysteem extra actief te maken. Deze therapie is een doorbraak voor verschillende kankertypes, waaronder de huidkanker melanoom en longkanker. Voor de agressieve hersentumor glioblastoom is deze vorm van immunotherapie tot op heden geen grote doorbraak. Nochtans is er een erg hoge nood aan nieuwe behandelingsvormen voor glioblastoom, zowel bij kinderen als bij volwassenen.
Dankzij de steun van het Olivia Fund onderzoeken wij aan de Universiteit Antwerpen een nieuwe combinatiebehandeling van plasma en immunotherapie. Met de term ‘plasma’ bedoelen we gas waar energie aan toegevoegd is, zodat het onder andere reactieve deeltjes bevat. We kennen plasma bijvoorbeeld van de plasmatelevisies en als bliksem. Voor ons onderzoek worden de krachten gebundeld tussen het Centrum voor Oncologisch Onderzoek en de chemiegroep PLASMANT van de Universiteit Antwerpen. Doctoraatsstudente Jinthe Van Loenhout kon in proefbuizen aantonen dat plasma de glioblastoomcellen op zo’n manier doodt dat het immuunsysteem actief wordt. Om het anti-kankereffect van plasma te versterken, vond Jinthe een geschikte kandidaat in de vorm van auranofine, een medicijn dat reeds gekend is voor de behandeling van reuma. In de volgende fase onderzoeken we of plasma en immunotherapie elkaars werking kunnen versterken, op zoek naar een nieuwe en effectieve combinatiebehandeling voor glioblastoom.”
De combinatie met immuuntherapie zal verder getest worden o.l.v. Dr Abraham Lin.
Prof. Dr. Evelien Smits en Prof. Dr. Marc Peeters, Centrum voor Oncologisch Onderzoek, UAntwerpen/UZA
Prof. Dr. Annemie Bogaerts, PLASMANT, UAntwerpen
Jinthe Van Loenhout
2. Production of mesoporous silica nanoparticles for the development of personalized anti-cancer nanovaccines A proof-of-concept study.
Voor glioblastoma-patiënten (de meest voorkomende kwaadaardige hersentumor) volstaat de standaardbehandeling met chemo- en radiotherapie niet. Om de overleving te verbeteren, kan een tumorvaccin ontwikkeld worden: hiervoor worden witte bloedcellen van de patiënt opgekweekt tot dendritische cellen. Deze dendritische cellen worden dan blootgesteld aan tumor-antigenen (= een soort unieke vingerafdruk van de tumor, die de afweerreactie van het immuunsysteem triggert), waardoor ze het immuunsysteem boosten tegen de tumor. Dit vaccin is echter erg duur en bovendien hangt de kwaliteit af van de status van de bloedcellen. Om die moeilijkheid te vermijden, loopt onderzoek naar de inzet van nanopartikels. Doctoraatstudente Stephanie Seré werkt verder op de basis die gelegd werd, door het fonds gefinancierd onderzoek, van Jochen Belmans. Zij maakt het vaccin na en gebruikt Jochens technieken om de bestraalde tumor-antigenen aan bioafbreekbare nanodeeltjes te koppelen. Het voordeel hiervan is dat de nanodeeltjes als drager kunnen functioneren van zowel tumor-antigenen, als van andere moleculen die het immuunsysteem nog efficiënter stimuleren.
Stephanie Seré heeft in verschillende media die het menselijk lichaam imiteren (verschillende zoutoplossingen) al kunnen aantonen dat deze nanodeeltjes inderdaad bioafbreekbaar zijn. Bovendien kan de snelheid waarmee de nanodeeltjes afbreken op een simpele manier aangepast worden door kleine wijzigingen in het syntheseproces (= het ‘maken’ van nanodeeltjes) aan te brengen. Op die manier kunnen er nanodeeltjes gemaakt worden die zeker door de dendritische cellen in het lichaam worden opgenomen, terwijl ze uiteindelijk toch ook afgebroken worden. Dat laatste is belangrijk om de schadelijke effecten door opstapeling van nanodeeltjes in het lichaam te vermijden. Verder is ook gebleken dat er aan de nanopartikels ook bepaalde stoffen (fluorescente labels, tumor-antigenen) gekoppeld kunnen worden; ook die ‘nieuwe’ nanopartikels worden dan door de dendritische cellen opgenomen. In een volgende stap zal Stephanie Seré bekijken of ook het nanovaccin zelf (nanopartikels + tumor-antigenen) door de dendritische cellen wordt opgenomen, en of ze dit vaccin nog efficiënter kan maken door extra stimulerende moleculen aan de nanodeeltjes te binden.
Stephanie Seré, Laboratorium voor Tumorimmunologie en Immunotherapie, Afdeling Halfgeleiderfysica KUL
Prof. Jean-Pierre Locquet
3. Core regulatory circuitries and epigenetic plasticity in neuroblastoma.
Aan het kankeronderzoeksinstituut CRIG van de Universiteit Gent werkt het team van Prof. Frank Speleman aan betere behandelingen van kanker bij kinderen. Ze focussen vooral op nieuwe therapieën die kankercellen doden zonder de gezonde lichaamscellen te schaden (‘gerichte kankertherapie’ of ‘precisiebehandeling’). De huidige chemo- en radiotherapieën hebben immers op lange termijn vaak een negatieve invloed op de levenskwaliteit van kinderen, door de schade die zij bij normale cellen aanrichten. Bovendien blijven de overlevingskansen bij bepaalde types kinderkanker, zoals neuroblastoom, té beperkt.
Eén van de belangrijkste aanknopingspunten voor zo’n gerichte precisiebehandeling is de ontrafeling van de fouten die optreden in de genetische code van kankercellen. De laatste jaren werden daartegen heel wat gerichte medicijnen ontwikkeld. Maar tegelijk is ook gebleken dat de juiste combinatie van meerdere medicijnen hierbij essentieel is.
Doctoraatsstudente Bieke Decaesteker zal zich in nauwe samenwerking met andere onderzoekers van het team van Prof. Speleman verder verdiepen in verschillende combinaties van nieuwe medicijnen die inwerken op specifieke moleculaire kwetsbaarheden van neuroblastoom-kankercellen (het team ontrafelde in het labo eerder al het moleculaire netwerk van neuroblastoomcellen). Deze nieuwe combinaties zullen getest worden op verschillende types neuroblastoomcellen in het labo (en ook bij andere kindertumoren, zoals leukemie, bottumor en de hersentumor medulloblastoom), én op neuroblastoomvorming bij zebravismodellen – dat is uniek in België. Welk effect hebben de medicijncombinaties op de groei en het afsterven van kankercellen? Wat zijn de moleculaire effecten op de genactiviteit? Enz.. Het einddoel van deze studie is om met de beste medicijncombinaties klinische trials (fase 1) in een Europees samenwerkingsverband voor te bereiden.
Bieke aan het woord. “Dankzij het Olivia Fund konden wij ons onderzoek voortzetten naar de rol van het gen TBX2 in de ontwikkeling van neuroblastoom, een kanker bij kinderen.
De onderzoeksresultaten hebben geleid tot nieuwe inzichten in de ontwikkeling en behandeling van neuroblastoom wat perspectieven opent om in de toekomst nieuwe beloftevolle geneesmiddelen te ontwikkelen. Dit onderzoek werd gepubliceerd in het internationaal gerenommeerd tijdschrift “Nature Communications” en haalde de media in Vlaanderen.”
Prof. Frank Speleman, UGent
Bieke Decaesteker, doctoraat 2019, UZ Gent
4. Immunotherapy with subcutaneous immunogenic autologous tumor lysate against gliobalstoma.
Voor glioblastoma-patiënten (de meest voorkomende kwaadaardige hersentumor) volstaat de standaardbehandeling met chemo- en radiotherapie niet. Om de overleving te verbeteren, kan een tumorvaccin ontwikkeld worden: hiervoor worden witte bloedcellen van de patiënt opgekweekt tot dendritische cellen. Deze dendritische cellen worden dan blootgesteld aan tumor-antigenen (= een soort unieke vingerafdruk van de tumor, die de afweerreactie van het immuunsysteem triggert), waardoor ze het immuunsysteem boosten tegen de tumor. Dit vaccin is echter erg duur en bovendien hangt de kwaliteit af van de status van de bloedcellen. Om die moeilijkheid te vermijden, worden nu andere pistes onderzocht.
Zo heeft doctoraatsstudent Jochen Belmans onder promotie van Prof. Jean-Pierre Locquet de mogelijkheid onderzocht om als vaccin bestraalde tumor-antigenen te gebruiken, eventueel gekoppeld aan nanodeeltjes (kleine bolletjes, 10 miljoen keer kleiner dan een tennisbal). Na inspuiting wordt dit vaccin opgenomen door de dendritische cellen in het lichaam, waarna het immuunsysteem op dezelfde manier wordt gestimuleerd als bij dendritische celvaccinatie. Jochen Belmans kon de werking van dit concept aantonen in twee verschillende muismodellen voor maligne glioma (kwaadaardige hersentumor); die was vergelijkbaar met de werking van dendritische celtherapie. Bovendien bleek het immuunsysteem van de muizen bij herval ook in staat om de tumor te herkennen en aan te vallen (alle muizen waren in staat te overleven, toen ze voor de tweede keer een tumor toegediend kregen). Ten slotte werd ook het effect van een gecombineerde therapie onderzocht. Hierbij werden de muizen behandeld met chemotherapie en tumor-antigenen. Deze combinatie verbeterde de overleving van de muizen nog meer. Immunotherapie met bestraalde tumor-antigenen is dus misschien een goede kandidaat om te combineren met een standaardbehandeling. Dit zou dan een goedkopere behandelingsstrategie voor glioma’s kunnen worden.
Prof. Jean-Pierre Locquet, Centrum voor Nanowetenschappen en Nanotechnologie, departement Natuurkunde KU Leuven
Jochen Belmans, doctoraat 2019, Onderzoeksgroep Allergie en Klinische Immunologie
5. Immune-driven therapeutic combinations in a new mouse model of high-grade glioma.
Matteo Riva, post-doctoraat onderzoeker in de onderzoeksgroep en neurochirurg in het CHU UCL Namur. Als arts wordt hij dagelijks geconfronteerd met de ernstige problematiek van glioblastoma, de meest agressieve en meest voorkomende kwaadaardige hersentumor. Iets dat hem alleen maar extra motiveert om ook onderzoek te blijven doen. Lees hier zijn interview.
6. Novel immunotherapy for high-risk neuroblastoma : allogeneic stem cell transplantation and recipient leukocyte infusion.
“Zoveel bewondering en dankbaarheid heb ik voor het Olivia Fund. Ondanks alle stormen die zij hebben doorstaan met het verlies van Olivia, hebben zij de kracht en doorzetting gevonden om het fonds op te richten en nieuwe hoop te kunnen bieden aan andere kinderen die het slachtoffer zijn van kanker. De dag van vandaag is het niet evident om financiële ondersteuning te vinden voor wetenschappelijk onderzoek voor pediatrische kankers.
Al 20 jaar zet het Olivia Fund zich in om alle nodige steun te voorzien om onderzoek naar innovatieve immunotherapieën mogelijk te maken, en vooruitzichten te bieden aan jonge kankerpatiëntjes. Zo heeft het Olivia Fund ook mijn onderzoek mogelijk gemaakt naar een potentieel nieuwe immunotherapie voor neuroblastoma patiëntjes. Mijn onderzoeksresultaten hebben vernieuwende inzichten verworven in de zoektocht naar efficiëntere behandelingsmogelijkheden voor jonge patiëntjes, wat zonder het Olivia Fund nooit mogelijk was geweest. Bedankt voor alles!”
Isabelle Dierckx de Casterlé, doctoraat 2018 labo Experimentele Transplantatie KUL, nu Scientific Advisor Biomarkers Oncology
7.Clinical and preclinical studies of cognitive sequelae in childhood leukemia survivors.
De overlevingskansen van kinderen met kanker zijn sterk verbeterd, maar er gaat nog weinig aandacht naar de psychosociale gevolgen van dergelijke ingrijpende gebeurtenis. Onderzoek heeft aangetoond dat 1 op 5 overlevers van kanker langdurige negatieve gevolgen ervaart. Dit kan gaan van problemen op school tot sociale en relationele problemen op latere leeftijd. Tot op heden blijft het moeilijk te voorspellen wie risico loopt tot deze laatste groep te behoren. Psychologen en psychiaters van de KU Leuven onderzoeken daarom met steun van het Olivia fonds de late gevolgen van kanker en kankerbehandeling. Ze gaan ervan uit dat de kwaliteit van de ouder-kindrelatie een belangrijke, maar nog weinig onderzochte rol hierin speelt.
De band met een of meerdere ouderlijke personen moet kinderen het vertrouwen geven dat ze in moeilijke situaties steeds op deze personen kunnen terugvallen. Wanneer kinderen zich niet veilig kunnen hechten, dan maakt hen dit kwetsbaarder voor psychologische problemen en ziekten. In dit project werken twee jonge psychologen (Melisse Houbrechts en Victoria Ossorio Salazar) samen onder leiding van het multidisciplinaire promotorenteam om observaties bij overlevers van kanker in verband te brengen met fundamenteel onderzoekswerk naar de processen van gehechtheid. om precies na te gaan hoe de ouder-kindrelatie beïnvloed wordt door de confrontatie met levensbedreigende pathologie en invasieve therapie. Ze gaan ervan uit dat deze processen niet alleen verstoord kunnen worden door de rechtstreekse neurotoxische effecten van chemotherapie op de hersenwerking, maar ook door de complexe, multifactoriële en mogelijk pervasieve effecten op de psychosociale ontwikkeling.
Dit onderzoeksproject onderzoekt de interactie tussen gehechtheid en de effecten van kankerbehandeling op verschillende niveaus met behulp van een breed palet aan interdisciplinaire onderzoekstechnieken. Het onderzoek tracht de onderliggende biologische en psychologische mechanismen verder bloot te leggen, wat hopelijk zal toelaten mogelijke preventieve of behandelingsstrategieën uit te werken. Dit onderzoeksvoorstel brengt een nog onderbelichte problematiek onder de aandacht. Dit zal op termijn hopelijk ook praktisch bijdragen tot de verdere uitwerking van interdisciplinaire ondersteuningsprogramma’s voor kinderen met kanker. Dergelijke initiatieven kunnen een groot verschil maken in het leven van deze kwetsbare kinderen.
8. Local and systemic immune interactions in maglignant gliomas.
“Als neurochirurg worden we dagelijks geconfronteerd met patiënten met kwaadaardige ziekten van hersenen en wervelkolom, en zien we dat momenteel veel van deze aandoeningen niet goed behandeld kunnen worden. Vanuit deze grote klinische nood ontstond bij mij de interesse in wetenschappelijk onderzoek. Als jonge arts je steentje bijdragen tot vooruitgang in kennis en behandeling van kwaadaardige aandoeningen geeft zingeving en diepgang aan je beroep. De steun die ons onderzoek heeft gekregen van het Olivia Fund was hierbij onmisbaar vele projecten waren zonder Olivia Fund onmogelijk geweest! We beseffen dat dit ook maar mogelijk is door de volharding en doorzetting van de medewerkers van het Olivia Fund om al zovele jaren financiële middelen voor wetenschap beschikbaar te maken. Ik heb dan ook het diepste respect en dankbaarheid voor het Olivia Fund, en hoop op een verdere langdurige samenwerking.”
Prof. Dr. Joost Dejaegher, doctoraat 2017 , Onderzoeksgroep Experimentele Neurochirurgie en Neuroanatomie KUL
9. glioblastoma tumor micro -environment to chemo- and immuno galectin-1 reduction after intranasal anti-Gal 1 siRNA administration.
Matthias Van Woensel werkte onder promotorschap van Prof Dr. Steven De Vleeschouwer in het galectine-1 onderzoek, om te zien hoe dit immuun-onderdrukkend stofje, dat door de tumorcellen wordt geproduceerd, kon geblokkeerd worden. Er was een muismodel beschikbaar om dit te onderzoeken, en ook stalen van patiënten werden geanalyseerd om de inzichten in de problematiek te verhogen.
Matthias Van Woensel, KU Leuven
10. Immunogenic oxidate therapy-based next-generation denditric cell vaccines against high -grade glioma.
Lien Van Den Berk verdedigde op 11 maart 2016 met glans haar doctoraatsthesis, waaraan zij met steun van het Olivia Fund vijf jaar heeft gewerkt. Ze heeft zich aan de hand van een muismodel verdiept in een vernieuwende methode om de werkzaamheid van tumorvaccinaties (dendritische celvaccins) tegen kwaadaardige hersentumoren te verhogen.
Bij een tumorvaccinatie worden de dendritische cellen (gekweekt uit de witte bloedcellen van de patiënt zelf) doorgaans beladen met dode tumorcellen (ook van de patiënt). Die dode tumorcellen bevatten immers antigenen, die na de tumorvaccinatie een specifieke immuunreactie tegen de tumor kunnen uitlokken.
Lien Vandenberk heeft nu een manier gevonden om die immuunreactie te versterken: met een fotodynamische therapie gebaseerd op hypericine (een soort lichttherapie die gebruik maakt van hypericine, een actieve stof die uit sint-janskruid wordt gewonnen) laat ze de tumorcellen sterven op een immunogene manier (die spoort het immuunsysteem aan om de kankercellen te vinden en te doden). Tijdens dit ‘sterfproces’ worden er namelijk signalen vrijgesteld die de dendritische cellen nog actiever en effectiever kan maken. Een combinatie van deze nieuwe vorm van immuuntherapie met chemotherapie kon de overleving van muisjes met hersentumoren sterk verbeteren. Ongeveer 50 % van de muizen konden volledig genezen worden, terwijl behandeling met chemotherapie alleen geen enkele muis kon genezen.
Het project van Lien Van Den Berk is op 2 maart 2016 gepubliceerd in het hoog aangeschreven vakblad Science Translational Medicine.
Lien Van Den Berk
11. Modulation of the natural and adaptive immune system by Multistem.
Jeroen Plessers onderzocht hoe de multipotente adulte progenitor cellen (de stamcellen die Professor dr. Catherine Verfaillie ontdekte) het immuunsysteem en de ontstekingsreactie onderdrukken.
12. New castle disease virotherapy : a novel immunotherapeutic approach in the treatment of high grade glioma.
Tijdens dit doctoraat werd er een geheel nieuwe preklinische onderzoekslijn opgestart. In dit project wordt er gebruik gemaakt van een zogenaamd oncolytisch virus in de strijd tegen kwaadaardige hersentumoren. Oncolytische virussen zijn specifieke virussen die tumorcellen herkennen en doden, terwijl zij geen schade aanrichten in gezonde cellen en weefsels. Deze virustherapie wordt vandaag erkend als een zeer interessante nieuwe aanpak tegen kanker omwille van de bemoedigende resultaten die in de afgelopen jaren wereldwijd werden behaald, zowel in het experimenteel onderzoek, alsook in de eerste patiëntenstudies.
Het werk van dr. Carolien Koks heeft aangetoond dat Newcastle disease virus (NDV) inderdaad hooggradig glioma cellen kan doden en dat behandeling, door rechtstreekse injectie van het virus in de tumor, de overleving van muizen met glioma verlengt. Een percentage van de dieren met een hersentumor geneest zelfs volledig na deze behandeling. Er werd aangetoond dat de therapeutische kracht van deze behandeling ligt in het activeren van het eigen immuunsysteem tegen de tumor. Op deze manier combineert het virus rechtstreekse doding van de tumorcellen met een stimulerend effect dat ervoor zorgt dat het lichaam ook zelf de tumor herkent en aanvalt. Deze specifieke immuunreactie beschermt de muizen ook op lange termijn tegen glioma herval.
13.Advanced Magnetic Resonance Imaging in the workup of Gliomas.
Sofie Van Cauter werkt als radioloog en kijkt met een vergrootglas naar de radiologische beelden, en tracht een methodiek te ontwikkelen met nieuwe magnetische resonantie beeldvormingstechnieken om de interpretaties van de beelden te optimaliseren. Sofie Van Cauter is zo heel nauw betrokken bij de patiëntenzorg.
14. Galectine 1 : a modulator of glioma immunity and a potential biomarker in high -grade glioma desease monitoring.
“Het laatste decennia wint immuuntherapie steeds meer en meer terrein op de klassieke kankerbehandelingen. Mede dankzij de steun van het Olivia Hendrickx Research fonds, kon ik gedurende 5 jaar onderzoek verrichten naar de rol van het immuunsysteem in de strijd tegen glioblastoma. Dergelijk onderzoek is van levensbelang aangezien er jaarlijks 3-4/100.000 personen met deze agressieve hersentumor gediagnosticeerd worden en de huidige behandelingen weinig succes boeken. Het wordt steeds moeilijker en moeilijker om financiering te vinden voor kankeronderzoek hoewel dit broodnodig is. Ik ben het Olivia Hendrickx Research fonds dan ook enorm dankbaar voor hun onvoorwaardelijke en continue steun.”
Tina Verschuere, doctoraat 2012, Senior Clinical Operations Manager EORTC
15. Dendritic cell-based tumor vaccination for high-grade gliomas.
“Voor mij is het Olivia Fund een prachtig voorbeeld van de veerkracht van mensen; hoe uit een verschrikkelijke gebeurtenis toch iets moois kan voortvloeien. Zonder dit fonds zou het voor mij onmogelijk zijn geweest om mijn onderzoek te doen en mijn doctoraat te halen. Maar het fonds heeft natuurlijk veel meer mogelijk gemaakt dan enkel mijn doctoraat, en het zijn vooral patiënten die hiervan hebben geprofiteerd.”
Dr. Hilko Ardon , doctoraat 2011, EZ Tilburg Nederland
16. Wilms'tumor gene 1 ( wt1) as an immunotherapeutic target in uterine cancer.
Prof.Dr. An Coosemans, leidt het labo Tumor Immunologie en Immunotherapie aan de KU Leuven. Het labo, dat tien mensen telt, focust zich op drie kankers: eierstokkanker (+/- 800 nieuwe diagnoses jaarlijks in België), uteriene sarcomen (+/- 40 nieuwe diagnoses jaarlijks in België) en glioblastoma (+/- 300 nieuwe diagnoses jaarlijks in België)
Het Olivia Fonds heeft jarenlang het onderzoek rond eierstokkanker financieel gesteund. Mede dankzij het Fund zijn ze erin geslaagd de immunobiologie van eierstokkanker te ontrafelen. Dit wil zeggen dat we nu inzicht hebben in hoe het immuunsysteem reageert als eierstokkanker tot ontwikkeling komt in ons lichaam (en wat er misgaat met dit immuunsysteem). We begrijpen ondertussen ook hoe verschillende behandelingen (chemotherapie, een operatie, …) dit immuunsysteem veranderen en we weten ondertussen ook wat de beste momenten zijn en de beste manieren om dit immuunsysteem zodanig te beïnvloeden dat de patiënten langer kunnen leven. Nieuwe immunotherapieën worden eerst uitgetest in een muizenmodel voor eierstokkanker. De vooruitgang van het onderzoek kan nauwgezet gevolgd worden via www.facebook.com/immunovar
Prof. Dr. An Coosemans, doctoraat 2010, Laboratorium voor Tumorimmunologie en Immunotherapie, KU Leuven
17. Active immunotherapy against maglignant glioma with RNA-loaded dendritic cells.
“Diagnostische alsook therapeutische mogelijkheden voor tal van kankertypes zijn gedurende de afgelopen 2 decennia significant verbeterd. Dit is de verdienste van ontelbare gepassioneerde wetenschappers en clinici en evenzeer van (private) fondsen waarvan het Olivia Fund zonder enige twijfel een best-in-class voorbeeld is. Jullie activiteiten maken het verschil voor tal van onderzoekers en bijgevolg ook voor de patiënten zelf”
Wim Maes, doctoraat 2006, onderzoeker KUL
18. HAutologous dendritic cell-bases vaccine against malignant gliomas : precinical and clinical develoment.
Kwaadaardige gliomen zijn tot op heden het paradigma van de ongeneeslijke hersentumor die zowel kinderen als volwassenen treft. De laatste 15 jaren, heeft de evolutie van de behandeling bij volwassenen, ook de actuele behandelopties bij kinderen gestuurd, gezien de kleinere aantallen pediatrische patiëntjes grootschalige studies moeilijker uitvoerbaar maken. De standaardbehandeling in beide groepen, bestaande uit maximale, veilige chirurgie, gevolgd door radio-en chemotherapie en al dan niet aangevuld met nieuwe experimentele behandelingen in studieverband heeft een wisselend kleine groep langetermijnoverlevers opgeleverd. Tot op heden, is het niet gekend welke parameters verantwoordelijk zijn voor deze langetermijnoverleving van de individuele, betrokken patiënten. Over de laatste 15 jaren, wordt in UZ Leuven een substantiële groep langetermijnoverlevers gevolgd, die een unieke bron zijn van informatie ter identificatie van hun unieke klinische, weefselkundige en moleculair genetische profiel geassocieerd met deze langetermijnoverleving.
In dit onderzoek zijn we nagegaan welke kenmerken gemeenschappelijk zijn in het profiel van langetermijnoverlevers ten opzichte van kortetermijnoverlevers en in hoeverre het immuunsysteem van langetermijnoverlevers mogelijks anders geijkt is dan dit van kortetermijnoverlevers. Inzicht in dit veronderstelde verschil zal ons leren (1) welke patiënten het best voor welke therapieën in aanmerking kunnen komen en (2) in welke richting we eventueel het immuunsysteem dienen te herprogrammeren om de kansen op een langere overleving van de individuele patiënt te vergroten.
Prof. dr. Steven de Vleesschouwer, doctoraat 2005 Klinische en experimentele neuro-oncologie, KUL
19. IMMUNOTHERAPIE GECOMBINEERD MET PLASMA
“Dankzij de steun van het Olivia Fund onderzoeken we een nieuwe combinatiebehandeling van plasma en immunotherapie. We bundelen de krachten tussen het Centrum voor Oncologisch Onderzoek en de chemiegroep PLASMANT van de Universiteit Antwerpen. Dr. Van Loenhout kon in proefbuizen aantonen dat plasma de gliobastoomcellen doodt op een manier die het immuunsysteem activeert. Ze vond een geschikte kandidaat om het anti-kankereffect te versterken in de vorm van auronofine (een reumamedicijn). In de volgende fase onderzoeken we of plasma en immunotherapie elkaars werking kunnen versterken, op zoek naar een nieuwe en effectieve behandeling.”
Prof. dr. Evelien Smits
Universiteit Antwerpen / UZA
Steunen
Onze missie is om de overlevingskansen voor kinderen met kanker te verbeteren. Dat doen we door vernieuwend onderzoek te ondersteunen op constructieve manier. Iedere bijdrage laat ons toe om belangrijke stappen te zetten. Jij kan ons ondersteunen door een inzamelactie of een donatie. Elk duwtje in de rug is welkom en wordt geapprecieerd.